Toen ik 14 was, raakte ik geinteresseerd in parapsychologie.  Ik praatte er met niemand over, behalve met twee goede vrienden die dezefde interesses hadden.  Ik las veel boeken over dit onderwerp en nam deel aan kleinschalige professionele workshops en trainingen in mijn stad.

Ik begon toen mijn vermogen te gebruiken om met mijn handen aan te voelen waar energetische velden in het lichaam een tekort hadden.  De plekken waar deze tekorten bestaan voel ik tijdens een zogenaamde “body scan”, een niet-invasieve en veilige behandeling.  Ik weet op basis hiervan welke plekken genezen moeten worden.

Mijn eerste energetishe healing verzorgde ik voor mijn geschiedenislerares. Ik was toen 16. Ik was in het klaslokaal blijven zitten.  Ik voelde aan dat ze ergens een beetje pijn had, dus ging ik naar haar toe en bood haar mijn hulp aan.  Ik was bang dat ze zou denken dat ik gek was, maar ze luisterde naar mijn uitleg en was bereid om het te proberen.  Het was een bijzondere levenservaring voor mij. 

De tijd ging voorbij en ik leerde iedere dag bij door meditatie, visualisatie en dankbaarheid te (be)oefenen.  Dit waren en zijn nog steeds natuurlijke processen in mijn leven.

Al die tijd was ik echter bezorgd over wat andere mensen van mij en mijn intuitieve vermogen zouden denken.  Ik sloot me in mezelf op terwijl ik verder ging met oefenen.  Ik werkte alleen samen met mensen die positief stonden tegenover alternatieve therapieen.   In de tussentijd deed ik in Japan aan vechtsport.  Dit leerde mij o.a. uiterlijke en innerlijke discipline, behulpzaamheid naar anderen en zelfbeheersing.  Desondanks duurde het nog lang voordat ik besloot me naar de buitenwereld toe te openen. En hier ben ik dan.

Hartelijke groeten
Adam

Ik spreek  Engels, Japans en een beetje Nederlands.